Gezond voedsel

 

Het was weer een interessante week. Ik lijk meneer Dröge wel, maar er gebeurde weer eens wat in Food Europe. Twee interessante voedselitems passeerde de revue. Centraal in beide gevallen staat de verstrekking van gegevens.

In Duitsland kwam het bericht dat er gewasbeschermingsmiddelen te vinden waren in bier. PowNed gooit het in de media als “Duits bier vol gif” en de telegraaf met “Gif in Duits bier”. Ook de NOS laat zich niet ongehoord, met melding van de gewasbeschermingsmiddel in bier. Helaas noemden ze alleen op de site het feit dat volgens het ministerie in Duitsland je wel 1000 liter moet drinken om last te krijgen van het gewasbeschermingsmiddel. De frequentie daarvan wordt niet gemeld. 1000 liter per dag, week, jaar? De giftigheid wordt namelijk vaak gegeven in de acute giftigheid of de giftigheid bij langdurige (=levenslange dagelijkse blootstelling). In beide gevallen krijg je ongetwijfeld ook problemen met de alcohol als je die dagelijks je hele leven (langdurige blootstelling) of op 1 dag (acute blootstelling)  moet drinken. Het deed me denken aan de discussies die ik 15 jaar geleden had met de milieuorganisaties in Nederland. Ook de Nederlandse milieuorganisaties probeerden het milieu te beschermen tegen het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen door het publiek bang te maken voor de aanwezigheid van deze stoffen in voedsel. Dat een kleuter dagelijks 1 kg sla of 2 kg druiven moest eten om mogelijk buikpij  te krijgen, mocht ik uitleggen. De vraag was waar die buikpijn dan van kwam. Gelukkig zijn de Nederlandse milieuorganisaties inmiddels wat genuanceerder geworden. De pers begrijpt het helaas nog niet altijd, of wil het niet begrijpen en wil scoren in de mediawereld. Hoe ethisch verantwoord deze meldingen zijn in relatie tot het stimuleren van gezond eten (dus juist meer groenten en fruit) is de vraag. Wat niemand trouwens meldde, was bier zelf is toegelaten als (biologisch) gewasbeschermingsmiddel. Dus wat zit nu waarin ???

 

Het tweede grote event was de meeting die ons ministerie van VWS organiseerde over innovaties in de voedselproductie in de richting van gezondere producten. Een hele rij landen ondertekende de roadmap en vonden het dus ook goed om enkele stappen te gaan nemen om de producenten te stimuleren om gezondere producten te maken met minder zout, verzadigd vet, of suiker erin. Helaas blijft het bij een soort van intentieverklaring zonder concrete afspraken, targets etcetera. Maar het is een goed begin om de diverse regeringen warm te maken om zich in te zetten voor gezonder voedsel. Om die effecten te meten moet de voedingskundige samenstelling van de huidige producten worden verzameld en later nog eens worden bekeken. Erg interessant zou het zijn om met die verzamelde gegevens ook de verschillen in de samenstelling tussen de verschillende landen te bekijken. Dat geeft de mogelijkheid om te kijken of er de mogelijkheid is om een wettelijk maximum voor zout in europa in bepaalde productgroepen op te stellen. Het duurt nog wel even eer al die gegevens verzameld zijn en er overeenstemming is over de grenswaardes. Tot die tijd zijn de criteria van Stichting Ik Kies Bewust een mooie richtlijn voor innovatie voor producenten. Gelukkig zijn  die gewoon openbaar beschikbaar en worden ze veel gedownload, ook door niet-leden van de stichting. Dat gaat in ieder geval goed.